Het was een schok, toen ik het overlijdensbericht zag: Gertjan is er niet meer. Inderdaad heb ik nooit “echte” kontakten met hem gehad, maar door zijn (om de woorden van Ruud Kok te gebruiken) “... lengte en houding, statig en vriendelijk…” viel hij steeds in positieve zin op. Ook, als hij in mijn CE-team een RSB-wedstrijd speelde. Af en toe moest ik aan dat ene, cruciale moment denken…… In het seizoen 2008-2009, het seizoen waarin Gertjan zijn rentree bij Charlois Europoort maakte, speelde hij 2 x mee in CE-4:
Daarna kwam Gertjan voor CE-3 in het seizoen 2009-1010 in Promotieklasse uit (met de score van 3 uit 5), terwijl spelers van mijn team, ondanks kampioenschap, raar genoeg naar CE-5 “gedegradeerd” werden (wegens grote toestroom van nieuwe leden) en daardoor in de 3e klasse RSB uitkwamen. “Natuurlijk” werd CE-5 kampioen. Blij verrast was ik, toen ik in augustus 2010 vernam, dat Gertjan in het seizoen 2010-2011 weer in mijn team (CE-5) uit zou komen. Samen met Marcel den Bleker erbij had CE-5 dan meer dan genoeg “pit” om op 2e promotie op rij te spelen (dit keer naar de 1e Klasse).
Nou, die veronderstelling bleek terecht. Als een voortdravende trein raasde CE-5 door de Rotterdamse schaakregio. Met 14 uit 7 werd het in 2011 overtuigend kampioen. Echter dient hier eerlijkheidshalve opgemerkt te worden, dat de trein in Kralingen aan een ontsporing ontsnapt was….
Hoewel een basisspeler, speelde Gertjan in dit seizoen slechts 2 partijen. Zonder afbreuk aan de prestaties van andere spelers (4 spelers met minimaal 5 uit 7 !) te doen heeft hij echter DE belangrijkste punt voor CE-5 gescoord. Dat was op donderdagavond 3 februari 2011 tijdens de match Onesimus-1 – CE-5 in Kralingen, de 2e wedstrijd voor Gertjan in dit seizoen. Toen had CE-5 8 uit 4 gescoord en Onesimus-1 7 uit 4. Met nog maar 3 ronden te gaan zou het na die ontmoeting vrijwel vast staan, wie naar de 1e Klasse zou promoveren: CE-5 of Onesimus-1.
Het werd een match met een bloedstollend verloop, waarbij de einduitslag lang onduidelijk was. Weliswaar kwam CE-5 op voorsprong, maar het werd uiteindelijk 3,5 – 3,5. Laat in de avond bleef er nog 1 bord over: bord 2 met Gertjan Pellikaan achter zwarte stukken tegen Anton Molenaar.
(Citaat John vd Laar): Als een “bird on a wire” keken alle betrokkenen naar de zetten aan dit bord. Een lopereindspel van gelijke kleur was moeilijk te verdedigen voor zwart. Op zoek naar de nauwkeu-righeid had Gertjan meer tijd gebruikt dan Anton. De witte koning stond centraal in de zwarte stelling en het werd steeds benauwder. Gertjan (in zware tijdnood) bezweek met een onnauwkeurigheid en verloor zijn witvelderige pionnen:
42. ….Le6; 43. Ld5 Lc8; 44.exd6+ Kxd6; 45. Lxf7 Ld7. Wegens tijdnood is hier gestopt met notatie.
Einde oefening…
De enige hoop was het gelijktijdig promoveren. In tijdnood twitterde Frank Hendriksma het verlies. Dat bleek iets te vroeg. Wit hield het hoofd niet koel en gaf zwart de kans op eeuwig schaak. Op het moment dat hij het eeuwig schaak uit de weg ging, pakte zwart met een röntgen-schaak de net gepromoveerde dame. Het matzetten ging niet zonder hobbels, maar bleek uiteindelijk een kwestie van techniek (met zwarte vlag letterlijk op vallen). De Pellikaan won ternauwernood van een Onesi Mus!
Met groot ongeloof zagen we allemaal, hoe de partij afliep. Alle toeschouwers waren ongetwijfeld kilo’s lichter geworden door zweet en stress, maar het is Gertjan uiteindelijk gelukt !! Binnen tijdsbestek van een aantal minuten sloeg de verwachte overwinning van Onesimus-1 om in gelijk spel en nog sneller daarna zelfs verder om in de zege voor CE-5 ! Daardoor stond Onesiumus-1 op 3 match-punten (met 2 ronden nog te gaan) achter en algauw werd de promotie voor CE-5 een feit. Daarom was dit moment in mijn beleving HET moment van Gertjan Pellikaan!
Eenmaal in de 1e Klasse beland ging het veel minder goed met CE-5. Piet Verheij was naar CE-4 gepromoveerd, terwijl Peter Overduin naar IJsselmonde overgestapt was. Zichtbaar was, dat het minder goed ging met Gertjan. Na weer op de juiste schaakniveau (= 1e Klasse) gekomen te zijn liet zijn gezondheid hem echter steeds meer in de steek.
Op zijn speciale verzoek speelde Gertjan op woensdag 2 november 2011 aan “slechts” het 4e bord tegen Jan Vonk van Oostflakkee-1. Dat mocht niet baten: hij verloor. Daarna roerde hij zijn stukken, wit of zwart, in deze schaakverband niet meer. Nooit meer….. Door verlies van deze 3 basisspelers was CE-5 kansloos geworden: een dikke degradatie. Heel jammer, dat het Moment van Gertjan Pellikaan geen waardig vervolg gekregen heeft.
Is Het Moment van Gertjan Pellikaan dan toch DE zwanezang van (gezonde) Gertjan geworden…..
Gertjan, bedankt !!
Peter de Joode
(Met dank aan Clement van Eijsden en Anton Molenaar)
1 opmerking:
Mooi stuk Peter!
Een reactie posten