Vijf uur autorijden voor een overwinning

"Wat een klote-end", verzuchtten meerdere Rotterdammers, nadat ze halfgaar aangekomen waren in het verre en barre Groningen. "Amai", antwoordden meerdere Belgen vervolgens, "wat zeurt Ge nou." Ik spreek geen Belgisch, maar volgens mij betekent het dat België nog verder van Groningen afligt dan Rotterdam-Zuid, en dat de Nederlanders daarom niets te klagen hadden.

Met uitzondering van ondergetekende en de sterspeler van het team, die bij elkaar in de auto zaten, kwam iedereen echter op tijd aan in de meest afgelegen nederzetting van het land. Kambiz, die eigenlijk niet kon, had zich toch nog opgeofferd na de afzegging van Robin, die zogenaamd moest werken. Ja ja, en ik ben geen profvoetballer geworden vanwege een knieblessure...

Als eerste klaar was Michel tegen Jasper Geurink (2293). Onze captain, die zich niet helemaal lekker voelde, besloot snel een gelijkstaand eindspel in te gaan, wat niet lang daarna in remise eindigde.

Niet lang daarna was het de beurt aan Sebastian om de vrede te tekenen, dit keer tegen Erik Hoeksema (2350). Ik zeg dit keer, omdat Sebastian tot nu toe al zijn partijen remise heeft gespeeld. Lijkt me duidelijk waar hij de volgende keer neergezet moet worden: bord 1 met zwart tegen GM.
Of misschien wat peper in z'n ****, want remise na 23 zetten is wel erg snel.

Kambiz mocht het opnemen tegen jeugdtalent Machteld van Foreest (2172). Kambiz kon dus eigenlijk niet spelen, en moest uiterlijk 16:30 weg. Vandaar dat hij extreem snel speelde (het tijdsverschil liep op een gegeven moment op tot meer dan een uur). Zijn snelle spel plus zijn altijd woeste uiterlijk zorgden ervoor dat zijn tegenstandster wellicht wat geïntimideerd was, want onze man won erg snel.

Na deze opsteker ging Thibaut er helaas hard af tegen Sipke Ernst (2543). Sipke gooide er eerst een pion tegenaan, vervolgens een kwaliteit, en uiteindelijk was er geen houden meer aan voor zwart. Zeker het waard om na te spelen: https://www.schaaksite.nl/2019/12/14/partijen-groninger-combinatie-1-charlois-europoort-1-3-7/

Roger, hierboven beschreven als "de sterspeler", verklootte naar eigen zeggen de opening tegen Simon Elgersma (2098), maar wist uiteindelijk toch nog vrij regelmatig te winnen. In mijn vorige verslag stelde ik dat Roger tegenwoordig zo goed speelt omdat hij een vriendin heeft die voorkomt dat hij elke vrijdag snuivend en drinkend op straat hangt. Op verzoek van Roger en zijn vriendin corrigeer ik deze uitleg: volgens hen is het geen coke waar Roger van afgekickt is, maar MDMA.

Steven won in een partij die ik totaal niet begrijp van Iozefina Werle (2288). Steven kennende zal hij er ook weinig van begrepen hebben, maar wat telt is dat hij won. Voor degenen die Steven niet zo goed kennen, hier een leuke anekdote van lang, lang geleden. Toen Roger en ik ooit een invitatietoernooi in Antwerpen speelden, was Steven ook een van de deelnemers. De avond voor de laatste ronde bleef hij ons maar aansporen alcohol naar binnen te gieten. Roger en ik, jong en beïnvloedbaar als we waren, gaven daar natuurlijk gehoor aan. De volgende dag liep Roger de toernooiwinst en een IM-norm mis. Leuke jongen die Steven, maar nogmaals, wat telt is dat hij won.

De derde Belg tenslotte, onze debutant Sim, won knap een eindspel van Eelke de Boer (2333). Sim is slechts 18 jaar, en heeft nu al een FIDE-elo van ruim 2400. Daniel blijkt dus niet de enige getalenteerde Belg op aarde te zijn.

Zyon boekte zijn derde overwinning op rij, dit keer tegen Nick Maatman (2389). Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik over deze partij moet zeggen, dus ik vertel maar een leuk weetje: wisten jullie dat Zyon ongeveer 20 talen een beetje spreekt? Geen idee wat je daar aan hebt, maar het komt vast van pas als je een wereldreis gaat maken.

Erik speelde een redelijk saaie remise tegen collega-GM Jan Werle (2546). In een onlangs verschenen interview pleitte Kramnik ervoor om rokeren af te schaffen om op die manier het schaken aantrekkelijker te maken. Terwijl ik naar deze partij zat te kijken (het gebeurde allemaal op het bord naast me), leek dit voorstel me op een of andere manier briljant.

Ondergetekende tenslotte had de eer als laatste bezig te zijn tegen iemand met een hele mooie voornaam: Julian Kramer (2380). Vast iemand met hele verstandige ouders. Voor mijn gevoel had er ergens iets meer ingezeten voor mij, maar gezegd moet worden dat de Duitser zeer goed verdedigde, en remise was dan ook een eerlijk resultaat.

Gelukkig werd de wedstrijd dus ruim gewonnen, want je moet er toch niet aan denken meer dan vijf uur in de auto gezeten te hebben voor een nederlaag (nee Thibaut, niet springen, het leven is nog zo mooi). De volgende ronde mogen we uit naar Den Bosch, wat voor Rotterdammers nog steeds voelt als het einde van de wereld, maar voor de Belgen gelukkig een stuk dichterbij is.

Julian van Overdam


De partijen: https://www.schaaksite.nl/2019/12/14/partijen-groninger-combinatie-1-charlois-europoort-1-3-7/

De standen en uitslagen: https://knsb.netstand.nl/rounds/view/866