zondag 17 september 2017

Onder de blauwe, roze en groene lampen die aan het plafond bungelen heerst er stilte. Mannen en vrouwen(2 welgetelt) met gefronste wenkbrauwen die proberen zonder al te veel geluid te produceren een blikje fris open te trekken. Tafels staan in rijen opgestelt. Hier en daar staan ze in groepjes te fluisteren, en anderen buigen zich over het bord van een ander. Het schaakseizoen is weer begonnen.

De dag begon vanmorgen vroeg al, om half 9 om precies te zijn. Op de zaterdagochtend. Wie verzint het ook... Vriendlief had bedacht om naar Antwerpen te rijden vandaag. Dat heeft hij me eerder deze week al medegedeeld, waarna ik hem vriendelijk heb gevraagd of hij wist dat het wel een flinke omweg was gezien onze bestemming Arnhem zou zijn. Hij kon er wel om lachen. Twee heren moesten "even" worden opgehaald. Met een zucht en een steun dus toch maar opgestaan. Ziet u, ik ben geen schaker. Vaak is er voor mij weinig aan de uren die worden besteed onderweg gezien de heren dit het meest ideale moment vinden om stellingen e.d. te bespreken. Vandaag was echter een uitzondering op de regel en ik heb me heerlijk mogen mengen in het gesprek. Natuurlijk is er wel gesproken over het schaken vandaag hoor. De conclusie luidde, en ik citeer: "Ik hoef niet goed te spelen, als ik maar beter speel dan mijn tegenstander!" Ik zeg Amen. 

Net op tijd vallen we binnen. De zaal vind ik persoonlijk prachtig. Rode bakstenen sieren de muur aan de rechterkant. Links is een gang en voor en achter zijn beiden van glas zodat er geschaakt word in een oase van licht. O, en je kunt er goed parkeren! De sfeer is licht gespannen maar vriendelijk. Hoewel gedurende de dag de sfeer steeds meer gespannen word, blijft het een prettige aanvoelen. Na even wat te hebben gekletst met de barvrouw waren wij het er wel over eens dat schakers erg veel lopen. Pas na 3 1/2 uur vertrekt het eerste schakers-koppel naar de ruimte om de partij te bespreken. Niet lang daarna komt het bericht dat de winst al binnen is! En dat is maar goed ook, gezien mijn nek na zo lang lezen in standje 'hernia' staat. Maar mij hoor je niet klagen hoor, er word vaak gezegd 'happy wife happy life', maar zo werkt het andersom ook. De eerste wedstrijd winnen is niet mis en veel spelers hoor je opgelucht en uitgelaten fluisteren. Na meer dan 5 uur heeft Charlois Rotterdam gewonnen met 9-1! 

De terugweg is zo mogelijk nog vrolijker dan de heenweg. Na nog geen drie minuten in de auto hoor ik prompt achter me: "Het is verbazingwekkend maar ik heb gewoon goed gespeeld!" Ook hebben we last van een gps met humor: 'ja hier is vertraging hoor.' met geen auto op de weg... Verder wordt er vooral gekletst over koeien knuffelen, ijsetende katten en schelpen die het weer voorspellen. Een lange dag met een verzadigd gevoel afgesloten.

- Sytske van Rijswijk

1 opmerking:

Steven zei

Bedankt om met een zucht en een steun op te staan! :) Als deze dag indicatief was voor de toekomst, dan gaan we een leuk seizoen tegemoet, tot gauw!