Team twee sluit af met gelijkspel tegen de kampioen

Het tweede is er niet in geslaagd te stunten tegen de kampioen in  klasse 3E.
Door dit gelijkspel werd WSC de overtuigende kampioen, proficiat!

De toon werd al snel gezet, toen er op bord 1 al snel remise aangeboden werd. Hans nam het zekere voor het onzekere en nam het aanbod aan. Toen duurde het lang voor er verder wat aan resultaten te noteren viel.
Even dacht ik dat we weleens dik zouden kunnen gaan winnen, alle borden stonden goed met een tijdvoordeel.
Echter weet ik ook dat dat allemaal niet zo veel zegt. Marcel en Kees wisten inderdaad fraai te winnen. Matthieu moest hardnekkig verdedigen en zag dit beloond met een half punt.
Jelle stond optisch heel aardig, maar wellicht was het ook niet meer dan een fata morgana hier ook remise.

Het drama geschiedde aan de borden 3,5 en 8. Zelf was ik ook weer 1 van de hoofdrolspelers, die een half punt weggaf en John en Arjen kregen het zelfs nog voor elkaar te verliezen.

Einde van weer een bewogen seizoen, een slechte start werd nog redelijk goed afgesloten zodat we uiteindelijk nog vierde werden. Ondanks het vertoonde spel werd ondergetekende dan weer wel teamtopscoorder met 5,5 uit 9.

Het tweede wint van het derde team van Leiden

Ja normaal toch? Een tweede team dat van het derde team uit een minder grote stad wint.
Maar zo eenvoudig ligt het niet in schakend Nederland. Het Leids Schaak Genootschap is een van de grootste en sterkste verenigingen van Nederland. Om maar wat te noemen ons eerste, speelde tegen hun eerste en kreeg een ongenadige 3-7 oorwassing.
Het Leids derde waar wij tegen mochten aantreden bestaat louter uit 2000 en 2100 spelers en zij waren voordat ze tegen ons mochten nog volop verwikkeld in de kampioenstrijd.
Het begon allemaal niet zo voortvarend toen Marcel en ondergetekende verloren. Ik dacht dat Marcel wel lekker bezig was het witte centrum af te breken, maar naar eigen zeggen was het allemaal te voorbarig en werden de stukken van zijn tegenstander te actief.
Zelf maakte ik in de opening al snel een positionele fout waardoor ik een wat inferieure stelling moest spelen. Mijn tegenstander speelde het misschien ietwat te voorzichtig en kon ik er nog aardig uit komen. Helaas bleef het toch te moeilijk voor mij en wist ik een kollossale blunder in zijn tijdnood te produceren. Ik mocht nog wat schaak der wrake geven ,maar toen die op waren en de veertigste zet gehaald was kon ik niets anders doen dan opgeven.
Op de andere borden verliep het beter, Jelle kwam in een variant die hij erg goed kende en kon op zet 19 zijn nieuwtje showen aan zijn tegenstander. Deze reageerde niet optimaal waarna het vervolgens als vanzelf het punt werd binnengehaald.
Rechts van mij gezeten, zag ik Matthieu als vanouds weer zijn tegenstander helemaal wegspelen. En links van mij zag ik Arjen een kwaliteit buit maken, echter kreeg zijn tegenstander een zeer gevaarlijk paard waarna de kwaliteit teruggegeven moest worden en de partij in eeuwig schaak eindigde. 2,5-2,5. Nog 3 borden aan de gang.
Invaller Eduard had in een Siciliaanse opening een typisch stuk offer voor 3 pionnen om de oren gekregen en stond de hele middag met de rug tegen de muur dit bij elkaar te houden zijn tegenstander ronde het vervolgens keurig af in het eindspel.
Bij John was na wat wilde taferelen een scherp midden spel ontstaan waar hij wat pionnen kwijt was geraakt. Deze pionnen waren nu op weg naar de overkant, maar John zou John niet zijn als hij gewoon kalm bleef scherp rekende en opeens floep! kwam daar uit het niets Txd5 uit de hoge hoed getoverd. 3,5-3,5
De druk lag nu bij Kees, in de opening had zijn tegenstander een pion offer geplaatst, wat tot een enorm complexe partij had geleid. Kees was hier als overwinnaar uitgekomen, en had loper + paard tegen toren overgehouden. Het aantal pionnen was al behoorlijk gereduceerd en het was wachten totdat we beruchte eindspel L+P zouden overhouden en zo ook geschiedde. Om me heen hoorde ik de Leidse supporters al gniffelen, dit gaat mooi 4-4 worden. Nou ik kan u vertellen dat dit eindspel een specialiteit is binnen de Charloise gelederen. Wat jaartjes geleden zag ik ex-lid Sophia Thoma dit toen in een bondswedstrijd blindelings in werkelijk no-time mat voeren. En wat korter geleden, deed Hans Uitenbroek dit ook vrij probleemloos in een KNSB wedstrijd tegen Moerkapelle.
Kees zette de traditie voort en ronde de partij ook af binnen de gestelde norm. Een applaus van het nog aanwezige publiek was zijn deel. Een mooie afsluiting van een enerverende schaakmiddag.

De laatste ronde wacht ons de taak de koploper nog even te vloeren en dan zit het er voor dit seizoen er weer op.