De 6,5-1,5 uitslag doet vermoeden dat de wedstrijd soepeltjes verliep, maar halverwege de vrijdagavond was het voor mij als teamleider nog de vraag of we überhaupt zouden winnen.
Marcel den Bleker (bord 1, zwart) moest aanvankelijk wat passieve zetjes doen om wits dreigingen op te vangen. Henk Kootkar (bord 7, zwart) gaf 2 stukken, waarschijnlijk gedwongen, voor een toren. Lichtpuntjes waren er bij het bord van Peter de Joode (bord 3, zwart) die een stuk won, wel ten koste van 2 pionnen, en bij het bord van Herman (bord 4, wit). Hoewel hij en zijn tegenstander als laatst aan de wedstrijd begonnen, waren zij als eerste klaar. Hermans opkomende armada van pionnen en stukken op de koningsvleugel bleek de zwarte koning te machtig. Een paar mooie offers leidden tot de winst. 1-0
De overige stellingen waren mijns inziens gelijk. Bijvoorbeeld bij Piet Verheij (bord 5, zwart) die in een lopereindspel belandde met lopers van ongelijke kleur. Piet probeerde er nog iets van te maken maar het resultaat stond eigenlijk al een tijdje vast. 1,5-0,5
Intussen kwam Peter 4 pionnen achter te staan tegen het eerder gewonnen stuk. De kansen leken de slinken voor Peter. Hij offerde een stuk terug om enkele pionnen terug te winnen en voor activiteit. Deze verwikkelingen waren genoeg om beiden met remise tevreden te stellen. 2-1
Van wits agressieve intenties waarmee Marcel van doen had, was niets meer over. Zoals het Marcel betaamt, bleef hij fier overeind. In een dubbel toreneindspel maakte zijn tegenstander volgens Marcel een positionele fout die de partij besliste. 3-1
Zo zat het team toch op rozen en werden de zorgen mettertijd minder.
Menno Brandenburg (bord 6, wit) stond in een Konings-Indisch gedrukt op de koningsvleugel maar naarmate er meer stukken van het bord gingen, werd het spel van Menno gemakkelijker. Hij kwam een pion voor, al was het maar een dubbelpion. In het eindspel trok Menno de partij naar zich toe. 4-1
John van de Laar (bord 2, wit) speelde remise in een partij waarin het evenwicht nooit echt verbroken was. Wellicht had in het toreneindspel meer voor John in gezeten maar de teamwinst was binnen: 4,5-1,5
Ondergetekende (bord 8, wit) zat tegen een stonewall aan te kijken. Mijn tegenstander deed daarin teveel (verzwakkende) pionzetten. Aan het eind tikte ook de tijd van mijn tegenstander weg. 5,5-1,5
Ook het laatste bordpunt was voor ons. Henk Kootkar kon de materiële achterstand compenseren door handig gebruik te maken van de gaten in de vijandelijke stelling. Zijn tegenstander gokte op een koningsaanval waarin de uitvoering achteraf gezien beter had gekund. Nu stond Henk gewonnen en gaf het niet meer weg. 6,5-1,5
Zo heeft het hele team bijgedragen aan deze overwinning want niemand verloor! We zijn het winnen gewend geraakt en het zou mooi zijn als we deze vorm nog even vasthouden. Er resteert nog 1 wedstrijd die qua spanning meteen bovenuit springt: HZP 1 komt op 14 maart op bezoek. Zowel ons team als HZP kunnen dan kampioen worden!
Eduard Smits
maandag 17 februari 2014
CE 5 uiteindelijk te sterk voor Maassluis 1
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten