Wij kunnen het toch nog ! Na enkele teleurstellende nederlagen, onterecht uiteraard, hebben we RSR Ivoren Toren 4 verslagen. Dat ging allerminst gemakkelijk in het Nivon gebouw. Ergens ver achteraf in de voorraadkamer van de verlaten bijkeuken van de tweede verdieping bleek al dat alles uit de kast gehaald werd door beide teams om verwarring te zaaien. Kandidaat degradant Ivoren Toren had er nog belang bij om te winnen, maar voor ons derde was het vooral eerherstel in de poule.
Beide teams begonnen aan de wedstrijd met 6 man en met name onze tegenstander liet ons in het onzekere wie er aan bord 5 en 6 zouden gaan plaatsnemen. Diverse spelers liepen wat nerveuzig heen en weer: oa Leo van Dongen, het geheime wapen. Zou hij toch weer mogen invallen ? Ook Spaan liep er wat rond, maar gelukkig was hij gewoon maar wedstrijdleider. Intussen meldde Ab Kamman zich via een geheime gang en Erik v/d Berg kwam zoals afgesproken gewoon op tijd. Einde psychologische strijd; de reguliere wedstrijd was echt begonnen.
Na ongeveer 10 minuten kwam John v/d Laar (7) naar mij toe met de mededeling dat hij een remiseaanbod had gekregen. Na overleg besloot hij door te spelen. Verrassend genoeg deed hij pas met nog 15 minuten op zijn klok de volgende zet die pardoes de verliezende was. Toch wil hij gewoon de laatste wedstrijd tegen Onesimus tegen Frans Koevermans gaan spelen. Op de andere borden ging alles erg wisselend volgens enkele bekende commentatoren. Overloper Paul Batenburg en harde kern Peter Kemner weten namelijk hoe het gaat in de schakerij. Aan bord 5 speelde Herman van Malde (5) de enige evenwichtige partij van de avond en speelde een salonremise. Over de andere borden was nog weinig te zeggen hoewel aan bord 3 Viktor v/d Wetering zijn gebruikelijke aanval ontketende. Tegenstander Rob van der Lee kent Viktor echter goed en maakte het Viktor niet gemakkelijk door het Noorse gambiet te weigeren. Helaas kwam Viktor later onthutst de bar binnenkopen met achter zich aan Rob en een paard in diens hand. Toch waren wij niet de enige die wat cadeautjes weggaven. Erik v/d Berg (2) kon een vorkje meepikken en kreeg een loper en Peter Overduin (6) kreeg in de loop van de partij een leuke verzameling pionnen en kon de overwinning binnenhalen. De comeback van Gerrit Boer (8) als invaller in het derde team verliep vlekkenloos. Hij speelde een degelijke remise. Piet Verheij (1) had op een zeker moment grote problemen maar kreeg ook een remiseaanbod in gelijke stelling. Hij nam het , op aanraden van diverse spelers, natuurlijk aan waarna het 3,5 - 3,5 stond. Alleen de partij Arrian Rutten - Ab Kamman (4) was nog over. Ab won, maar gelukkig voor hem had Arrian een torenoffer niet gezien waarmee nog waarschijnlijk een remise binnengehaald had kunnen worden.
Herman van Malde
Lees ook het verslag van RSR!
zondag 16 maart 2008
Ja wij kunnen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Goed zo. John verliest zijn 4e partij op rij voor team. Ik was even bang dat hij meteen door ging groeien naar groep 1 en een hoog team.
Heren van het derde team,
Van harte gefeliciteerd met de overwinning. Jammer dat de 2 voorgaande wedstrijden verloren gingen, nu rest ons nog de sportieve plicht tegen onesimus.
En john.. volgend jaar meer succes..
Hè, John, wat is dat nou ?! Een paar weken liet ik je tegen mij winnen, omdat ik het mijn plicht vond om je weer in een winning mood te brengen. En wat zie ik ? Remise met Coen, en nu een nulletje.....
Op mijn "medewerking" hoef je niet meer rekenen ;-)
Oh maar John doet zelf ook aan liefdadigheidswerk hoor Peter, zo vertelde Paul Batenburg dat John had verloren van iemand die bij RSR al 11 maal op rij een nul had gescoord! Je had moeten zien hoe blij deze jongen was. Hij huppelde bijna het Nivon rond. Tja, daar doe je het toch voor, niet? :-)
Gefeliciteerd Derde team .
Tot 18 april :-)
John, laat je niet kisten! Intern ongenaakbaar, dit moet volgend seizoen ook extern zijn vruchten afwerpen. Een bewonderaar :-)
Leuke partij gespeeld.
Wat laat ik nu liggen, van wat ik over 15 jaar terugzie op een foto?
you win some, you lose some..., wat over blijft is het plezier.
Een vlekkenloze remise. Waar ik patent op heb (een slechte opening), voerde ik inderdaad vlekkenloos uit. Wat stond ik beroerd. Langzaam kon ik me er een beetje uit bevrijden, maar de dreigingen waren nog steeds groot. Toen zag ik een mogelijkheid tot eeuwig schaak door een kwaliteitsoffer te plegen, dat aangenomen moest worden. Ik keek niet verder: remise binnen boord halen. Dat ik ook had kunnen kiezen voor de winst van een pion en een loper, zag ik even niet. En misschien was dat wel verstandig.
Een reactie posten