Op de club stond hij bekend als een Pernissenaar. Zelf zag hij dat anders. Hij was immers in 1937 geboren in de toen nog zelfstandige gemeente Hoogvliet. Na één jaar verhuisde hij naar Pernis. Dat hij daar ruim 82 jaar heeft gewoond, deed er niets van af dat hij een Hoogvlieter was. Ruim 60 jaar heeft hij gewoond in hetzelfde huis, waaraan hij na het overlijden van zijn moeder niets aan had veranderd. Het toont de loyaliteit aan die Piet naar vele had.
Zo heeft Piet ruim 40 jaar gewerkt, bij dezelfde baas, de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij N.V. Op zijn 56ste ging hij met vervroegd pensioen en heeft sindsdien van zijn vrije tijd genoten. Voor de RDM was hij een vaste speler bij het bedrijfsschaak. Samen met Lau van Persie, Tobias de Jong en Kok van Drunen. En later met gastspeler Peter Kemner. Met Kok van Drunen speelde hij ook geregeld een partijtje tijdens de pauze.
Piet Verheij hield van puzzelen. En naar verluidt heeft hij het schaken gevonden in de krant. Met de schaakopdrachten. Hij heeft uitgezocht wat de stukken waren en hoe die notatie in elkaar zat. En heeft het spel nooit meer losgelaten.
De eerste vereniging waar hij lid van werd was de Schaakvereniging Heijplaat. Dat toen aangesloten was bij de Nieuwe Rotterdamse Schaakbond. In de eerste jaren was Piet bij deze schaakvereniging regelmatig de clubkampioen. Het was de enige vereniging waar hij met zijn broer Henk op heeft gezeten.
Met Henk ging hij ook iedere zaterdag naar de plaatselijke voetbalvereniging DOTO, die naar de fusie voetbalvereniging Pernis werd. Piet ging naar iedere wedstrijd van het eerste kijken. Het maakte daarbij niet uit of ze thuis speelde of niet. Het was de enige reden om niet naar schaken te gaan.
Op enig moment is Piet op zoek gegaan naar een andere vereniging. Vele heeft hij bezocht – waaronder natuurlijk Ashtapada – maar hij koos uiteindelijk voor Charlois Europoort. Piet was één van die leden die eigenlijk altijd op de interne avonden aanwezig was. Ook extern was hij er altijd. Op Piet kon je rekenen. Jarenlang was hij een speler die het team meehielp aan een overwinning en hij heeft meermalen in een kampioensteam gezeten. Op 13 maart 2020 won hij nog zijn partij in de tweede klasse van de RSB uit tegen de Pionier!
Piet was in het schaken fanatiek. Hij was geïnspireerd door de “Tovenaar van Riga” Michail Tal. Diens bekende aanvallende speelstijl beviel Piet zeker. In iedere partij zocht hij de aanval. Ook wanneer dit niet altijd even verstandig was. Hij was loyaal aan zijn eigen stijl. Of een offer onterecht was moest op het bord worden bewezen.
Voorbereiding was voor Piet belangrijk. Het kon hem irriteren als hij op woensdag nog niet wist tegen wie hij op vrijdag moest spelen. Dan had hij te weinig tijd om zich gedegen voor te bereiden. Die voorbereiding was een deel van zijn schaakkracht. In de jaren 80 lukte het hem door zijn gedegen voorbereiding John van Baarle – toen één van de sterkste spelers in Nederland – te verslaan. Het is één van zijn grootste schaakhoogtepunten.
Die voorbereiding en doorzetting waren echte karaktertrekken van Piet. Piet hield van operamuziek en had daar ook een collectie vinyl van. Om platen te kunnen spelen heeft men een platenspeler nodig. Hij zat in die tijd in het leger. En kreeg nog geen 1,00 gulden per dag. Toch lukte het hem toen al om binnen een jaar een platenspeler bij elkaar te hebben gespaard.
Wat Piet in zijn hoofd had voerde hij uit. Zijn broer was met vakantie in Dillenburg. Piet zou nakomen. Op de fiets. Hij heeft over de 378 kilometer 3 dagen gedaan. Piet ging gewoon door.
Toen hij dit jaar moest bloedprikken in het Maaslandziekenhuis, ging hij gewoon op de fiets. Zijn arts kon zich dat – vanwege de slechte bloedwaarden – niet voorstellen. Het maakte Piet trots. Het was een prestatie die niet velen hem onder die omstandigheden zouden nadoen.
Nu had Piet ondanks alles een goede conditie. Iedere zondag ging hij twee keer op de fiets van Pernis naar zijn kerk in Barendrecht. Want het geloof heeft Piet nooit losgelaten en was voor hem een steun. Het gaf hem blijvend vertrouwen in wat er komen zou. Zeker in de periode dat hij ziek werd en de toekomst steeds korter werd. Piet bleef doorgaan en zich inzetten om zo lang mogelijk zijn normale leven door te zetten.
Helaas kon hij niet meer naar de schaakvereniging vanwege zijn fysieke beperkingen. Hij werd echt gemist. Toch bleef Piet midden in het leven staan. In mei heeft hij nog een grote bos bloemen gebracht bij de moeder van Peter Kemner, die 90 werd. Met Peter bleef hij regelmatig contact houden. Hij kwam bij hem langs (veelal bleef hij zoals gebruikelijk bij de voordeur) of belde hij hem.
Toen Piet afgelopen dinsdagochtend 20 oktober 2020 rond 4.15 uur in aanwezigheid van zijn broer Henk overleed, heeft Henk Peter gebeld om dit kenbaar te maken in de door Piet zo geliefde schaakwereld, waarin hij minstens zelf zo geliefd was. Piet overleed als een tevreden man. Zoals hij zelf vertelde had hij een mooi leven gehad.
De dankdienst voor Piet Verheij zal gehouden worden op zaterdag 24 oktober 2020 om 11.00 uur in de Hervormde Kerk aan de Ring 1 te Pernis. Hierna zal Piet rond 12.45 uur te ruste worden gelegd op de Algemene Begraafplaats aan de Ring 548 in Pernis. Binnen de grenzen van de coronamaatregelen (bij de kerkdienst mogen maximaal 100 mensen aanwezig zijn) bent u van harte welkom.
(Ruud Kok)
