Snelschaaktoernooi 6 april 2016

http://schakentegenkanker.nl/?cat=7

Vierde team eindigt keurig op tweede plaats

Afgelopen woensdag speelde ons vierde team de laatste wedstrijd van het seizoen tegen de koploper en kampioen Messemaker 2. We speelden een gezamenlijke laatste ronden en gezegd moet worden dat dat een groot succes is. Je hebt dan tenminste nog het idee dat het schaken in de RSB nog iets voorstelt, als je zo met elkaar de wedstrijden speelt. Misschien moet er over nagedacht worden om elke wedstrijd gezamenlijk te spelen? In ieder geval mogen we wat mij betreft elke wedstrijd in Spijkenisse spelen. De club met de mooiste speelzaal, perfecte organisatie met beamer waar de uitslagen op staan en een groep enthousiaste vrijwilligers. Absolute klasse! Er stond voor ons niets meer op het spel, behalve de eer. Toch werd er door iedereen flink geknokt. Peter Kemner was als supporter gekomen omdat hij niet meer speelgerechtigd was. Viktor moest helaas werken, maar gelukkig waren Menno Brandenburg en Piet Verheij bereid om in te vallen. Na deze wedstrijd was wel de conclusie dat Messemaker 2 de terechte kampioen is. We verloren met 5-3 en heel veel meer zat er niet in, alhoewel….

Laten we bij het begin beginnen. Opvallend was dat rond 22:00 er bij alle wedstrijden nog maar 3 remises genoteerd stonden. Eentje daarvan was van Piet die waarschijnlijk iets verkeerds gegeten had. Hij speelde een op het oog keurige en correcte remise op bord 8 zonder spectaculaire offers. Hopelijk was dit een incident. Helaas moest Joris Geene op bord 2 het hoofd buigen voor de sterke Erich Karstan, en verloor Menno Brandenburg op bord 5 vrij geruisloos van Kees Brinkers. Ton Dulk voegde daar een correcte remise aan toe op bord 3. Ab Kamman verloor helaas ook na een behoorlijk ingewikkelde partij op bord 7. Tussenstand dus 1-4 en vrij hopeloos dus. Wang Yang echter had een hele prettige stelling en tijdsdruk, dat zag er hoopgevend uit. Wang won dan ook fraai. Marcel den Bleker speelde tegen Arjan van der Leij. Hoe dat precies verlopen is weet ik niet. Wel weet ik dat Marcel won, en dat is uiteindelijk toch het belangrijkste. Als laatste speelde ik zelf nog op bord 1, terwijl ik rond 21:00 dacht als eerste klaar te zijn gelet op de tamelijk hopeloze positie. Echter, wat ik toen nog niet wist is dat het uiteindelijk een behoorlijk gave pot werd waarbij ik met een toren achterstand nog bijna wist te winnen. Had ik de winnende maar gevonden…. Helaas ging het in tijdnood alsnog mis, en het resultaat telt uiteindelijk…. Binnenkort, als de computer uitgerekend is, zal ik een fragment laten zien.

Complimenten voor Messemaker 2. Ik ben heel benieuwd hoe dit team op leeftijd het gaat doen in de KNSB. Dat zijn toch langere partijen . Hopelijk blijven ze er in en doen ze het zo goed dat ze misschien nog wel een extra promotieplaats regelen voor de RSB. Dan zit ons vierde binnen 2 jaar ook in de KNSB. Dan hebben we pas echt een grote speelzaal nodig!

Gijsbert Kamerman

Het tweede haalt de punten op in Zaandam

Afgelopen zaterdag mochten we afreizen naar Zaandam. Tegen de zwakke broeder in de poule had ik een goed voorgevoel dat we een mooie score neer konden zetten.

De reis naar Zaandam liep voor mij minder voorspoedig. Ik kon mij niet herinneren toen ik een aantal jaar geleden afreisde dat ik zoveel moeite had om bij de speelzaal te komen. Maar dit was dan ook voordat een of ander ontwerper het in zijn hoofd had gehaald een rotonde neer te leggen die zo ingewikkeld en gevaarlijk is dat de Parijse periferique hierbij vergeleken nog kinderspel is.

Rijdend op de snelweg zag ik de finishvlag al in mijn navigatie schermpje opdoemen. Ik was er bijna totdat de bewuste rotonde opeens voor mij opdook. Nadat ik al twee keer volledig verdwaald was en weer ergens op de snelweg terechtkwam. Was ik besloten dat de derde keer koste wat kost de juiste richting gevonden moest worden. En zo ook geschiedde, stuiterend over de vluchtheuvel de andere rijbaan op tegen het verkeer in, de berm door,  het fietspad over, door een bloemperkje (excuses plantsoenendienst Zaandam) het fietspad weer op.
Vervolgens kreeg ik wat vreemde blikken toegeworpen van de andere automobilisten toen ik vanaf het fietspad voorsorteerde de juiste parallelrijbaan op. Zoals je begrijpt ben ik nog in afwachting van de boete.....

Zoals het een echte schaker betaamt (in het normale leven volledig de weg kwijt, maar achter het bord als een vis in het water) verliep de partij vervolgens erg voorspoedig.
Het vermoeden was dat ik  tegen de ontwerper van de zojuist beschreven rotonde speelde, want de beste man kwam al snel met het krankzinnige g5 op de proppen. Gelukkig overzag ik hier wel de situatie ,want na mijn h4 en zijn g4, was er weinig lol meer te beleven voor zwart en had ik de vrije hand op de dame vleugel zonder enig tegenspel op de koningsvleugel voor zwart.
Wanhopig werd er nog iets door het centrum geprobeerd en hier had ik het toen met een paar rake klappen direct uit kunnen maken. Echter verzuimde ik de genade klap uit te delen en ontstond er nog een razend moeilijk eindspel, waar ik tot mijn genoegen zag dat mijn tegenstander de laatste fatale fout maakte.

Op de andere borden twee t/m acht was het inmiddels ook prima verlopen.
Invallers local Carel en kersverse kampioen Eduard wisten ieder een vol punt bij te dragen. Kees had een pion weten mee te graaien in de opening, moest wat klippen omzeilen, maar toen dit gelukt was kon hij zonder al te veel problemen het punt cashen.
Aangevuld met de overwinningen van John en Arjen en remises van Marcel en Jelle kwam de eindstand op een verdiende 1-7.


Deze ruime overwinning geeft vertrouwen voor de nog twee laatste pittige ronden.

Bizar, bizar, bizar mooi!

Er staat natuurlijk een prachtige eindstand op de RSB-site bij klasse 2B. Charlois Europoort 5 kampioen! Maar wat is dat wondertje op bizarre wijze tot stand gekomen. Kijk eerst even verder in de eindstand. Het team van 3-Torens staat vierde met twee matchpunten achterstand en meer bordpunten dan ons vijfde. Zij kregen echter wel twee matchpunten in mindering in ronde 5 wegens niet opkomen! Een kampioenschap vergooid. Dan onze tegenstanders van afgelopen vrijdag, Shah Mata 2. Op dat moment trotse koploper, en terecht, het is een sterk team. In de laatste twee ronden laten ze echter drie matchpunten liggen en lopen zo het kampioenschap mis. Een vreemde poule, met een vreemde afloop.

Want, de wijze waarop inderdaad. Terug naar afgelopen vrijdag. De kampioenswedstrijd. Shah Mata 2 op 9 matchpunten, wij op 8. Winst was noodzakelijk, bij 4-4 of verlies zou Shah Mata kampioen zijn. Ondanks dat er redelijk wat supporters waren gekomen (meer echter nog van Shah Mata had ik de indruk), geloofden niet veel Charlois Europoort aanhangers echt in een goede afloop. Daarom werd er in de aangrenzende zaal met een groepje de hele avond flink gedronken, gelachen en gewerkt aan het openingsrepertoire van Tjerk Tinga, die sinds zijn Tata-bashing bij de tienkampen alle zelfvertrouwen kwijt is. Het hielp achteraf niet veel die vuistdikke boeken die hij had meegebracht, gisteren verloor hij aan bord 8 van het derde. We moeten andere middelen gaan inzetten om hem weer op de rails te krijgen vrees ik.

Af en toe liepen we toch even naar binnen bij het vijfde, je moet natuurlijk je belangstelling een beetje tonen en even ter aanmoediging die knipoogjes geven naar de rood bezwete hoofdjes. Maar het werd al snel duidelijk, vooral ook bij de Shahmatanen, welke ploeg met de titel naar huis zou gaan. Jan Hendrik verloor van Chris Willemse, Gerrit Boer verloor van Remy Rutjes, en Kees van Oosterom scoorde dan wel een knappe remise aan het eerste bord tegen de taaie Dik van der Pluijm, maar Piet Verheij haalde weer eens wat openingszetten door elkaar en verloor vrij kansloos van Gerard Kastelein. Dat ging als volgt: 1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.d4 exd4 4.Pxd4 Dh4!? 5.Pxc6?! Dxe4+ en hoewel best wel bekend deze variant moet je dan natuurlijk voor die pion wel initiatief zien te krijgen. Ik heb echter nog nooit iemand zo eenvoudig een pion zien verzilveren als Gerard. Piet werkte volledig mee. Gerard gaf nog net geen aanwijzingen.

Het enige lichtpuntje was Zhi Yang, die knap won van Teun Koorevaar. Dat was dus in no time 1,5 - 3,5 en in de aangrenzende zaal zat John Leer er wat verloren bij met zijn plastic tasje vol bubbeltjesappelsap en plastic bekertjes. Net nog op tijd ingeslagen aan de overkant bij AH. Op tijd waarvoor? Voor de triomfantelijke toast van de Shamatanen toch zeker? Want kijk toch eens even wat een troosteloze stellingen er nog over waren. Kans-loos. Nog toepasselijker met hoofdletters: K-A-N-S-L-O-O-S. Wat echter voor onze ogen ontstond was wonderbaarlijk. Ik blijf het woord gebruiken. Er vormde zich een drieluik, bizarder dan Hiëronymus Bosch het ooit had kunnen schilderen. De rillingen lopen over je rug als je er naar kijkt. Je voelt bewondering ook voor die drie gladiatoren, Henk, Eduard en Herman. Alle drie keken ze minutenlang in de bek van het beest, de poorten van de hel stonden wagenwijd open, een uitweg was er niet leek het, en dan toch koel en berekenend blijven. We gaan het chronologisch bekijken. Alles speelde zich af rond half twaalf.

Allereerst Henk Kootkar aan bord acht, met wit tegen Franka van Vlokhoven. Een zeer rustige pot, waarin beide kampen weinig vorderingen weten te maken. Tijd om remise aan te bieden, vindt ook de teamleider van Shah Mata, die de 4 benodigde bordpunten al bijna in zijn broekzak voelt rinkelen. De stelling lijkt ook weinig te bieden voor de Koot. (Stelling na 24.Pe4)

Franka besluit echter toch nog eerst even een zetje te doen. Dat werd, geloof het of niet, 24…Lc5?? En na 25.Pxc5 bxc5 26.Dxc5 staat er plots een gewonnen stelling op het bord voor wit. Wat een turn of events. Klasse trouwens hoe Henk dit ondanks tijddruk heel rustig uit wist te tikken in een lopereindspel uiteindelijk met lopers van ongelijke kleur!

2,5-3,5, okee, dat kan, erg jammer moet de teamleider van Shah Mata hebben gedacht, shit happens, maar wat kan ons gebeuren, immers, zie de stelling aan bord 2. Eduard Smits met wit tegen Tuvshin Boldoo. (Stelling na 46.Kg1)

Zwart, aan zet, kan nu simpelweg eeuwig schaak houden. Ik hoef het niet eens uit te leggen lijkt me. En dat is dan meteen ook 4-3 en de polonaise in Charlois. Wat de zwartspeler op dit moment echter bezielde kan hooguit alleen Nakamura weten, maar zwart pakte de pion op e4 beet en speelde 46…e3??? Dit moet achteraf het moment geweest zijn waarop Eduard ogen zo groot als schoteltjes kreeg, waarmee hij de rest van de avond bleef rondlopen. Het vervolg kun je uit je hoofd naspelen: 47. Th8+ Kg6 48. Dg8+ Kf5 49. Dg5+ Ke4 50. Te8+ Kd3 51. Txe3+ Dxe3+ 52. Lxe3 en enkele zetten later opgegeven door zwart!

3,5-3,5!! En omdat Eduard er nu bij zat als een verbouwereerd klein jongetje dat zojuist niet alleen een Playstation 4 cadeau had gekregen, maar meteen ook alle games die in de handel zijn, besloot ik maar even op te treden als teamleider (de echte teamleider, het genie achter de opstelling, Menno Brandenburg, was zelf helaas verhinderd en Eduard was zijn vervanger). Ik rende naar onze laatste hoop Herman en fluisterde hem de stand in zijn oor en hoefde er verder ook weinig aan toe te voegen. Ik zag zijn blik verharden, ik zag hem vastbesloten staren naar zijn totale kansloze remisestelling alsof hij beton weer vloeibaar ging maken. Ik moet nu Herman zelf ook aan het woord laten, hij moet zijn verhaal kwijt. (Stelling na 79.Kf5)

Het is half 12. Eduard, die naast me zat, had ik net zien winnen en even later kreeg ik door eeuwige supporter Peter Kemner 3,5 – 3,5 in mijn oren gefluisterd. Oftewel: kan je even winnen? Echter er was de bovenstaande stelling ontstaan.
Beide spelers hadden een aanval afgeslagen, een (dubbel)toren eindspel gehad, hun zenuwen in bedwang moeten houden en waren nu, na promoties, in een dame-eindspel met veel schaakjes van de zwarte dame beland. De witspeler had lange tijd een grote tijdvoorsprong gehad in het middenspel. Deze voorsprong was echter snel geslonken waardoor hij onzeker was geworden over zijn kansen. Zelf speelde ik al een zet of 30 met steeds een 2 tal minuten op de klok met 15 seconden extra per zet. Toch moest ik natuurlijk winnen. Ik speelde daarom 79…..a6. Ik liet hiermee de schaakjes aan de witspeler en wilde met mijn koning (ipv dame) de witte pionnen gaan veroveren. 80.Dh5+ (Db2+ is mogelijk beter) Kd2 81.Kg5+ Kc2 82. Dg2+ Kb3 83.Df3+ Dc3?? 84.Dxb7! Aai, gaat het wit dan toch lukken om de pionnen af te ruilen? (dus na 84… Kxa3 85.Kxa6 ) maar na 84…..Dc4 (dekt a6) ging de witspeler nadenken en wist niet goed hoe verder. Schaakjes geven zou nog steeds voldoende zijn. Hij deed 85.Df3+ maar na 85…. Ka4 vergat hij plots helemaal de tijd en ging door zijn vlag……

4,5-3,5 en KAMPIOEN!

Ik zag nu allerlei dingen gebeuren en er werden allerlei kreten geslaakt, van vreugde en van diepe, bittere teleurstelling. Ik zag Ton Dulk de aangrenzende zaal instormen met zijn armen in de lucht en KAMPIOEN! roepen, en ik zag het groepje Tinga en wat andere spelers die hun interne potje rustig zaten te analyseren denken “wat een vreemde Shamataan, hoort die niet eigenlijk bij ons?” Totdat het ook hun duidelijk werd: er had zich in dat kleine, duur betaalde pijpenlaatje iets ongelofelijks afgespeeld. Iets wonderbaarlijks. Normaal gesproken is Dulk toch zo’n rustige jongen? En toen was het pandemonium en vloeide de warme bubbeltjesappelsap van visionair Leer.

Triest, echt heel triest voor Rene de Lange en zijn Shah Mata, maar sport is hard, keihard blijkt maar weer. Felicitatie voor dit geweldige team en de teamspirit. Op naar de 1e klasse!

Bizar mooi.

Peter Kemner

Ga niet te snel naar huis...

Les 1 uit het Instructieboek voor Kampioenswedstrijden: ga niet te snel naar huis! Gerrit Boer, Jan Hendrik Leopold, Frank Hendriksma e.a. luister goed: ga niet te snel naar huis! 3,5-1,5 achter, tegenstander is bij 4-4 kampioen, een van hun spelers kan eeuwig schaak houden, maakt allemaal niet uit. Ga gewoon niet te snel weg. Het vijfde heeft deze stelling ondubbelzinnig bewezen. In een zinderend slot, een onbeschrijfelijke drieluik van emoties, waarin achtereenvolgens Henk Kootkar, Eduard Smits en Herman van Malde hun partij op gruwelijk spannende en wrede wijze (understatement!!!) wisten te winnen, haalde het vijfde team totaal onverwacht met een 4,5-3,5 overwinning op Shah Mata 2 het kampioenschap binnen. Hulde voor het doorzettingsvermogen! De door John Leer meegebrachte, op het laatste moment bij AH ingeslagen bubbeltjesappelsap (!?) vloeide rijkelijk, teamleider Eduard keek met ogen zo groot als schoteltjes iedereen vol ongeloof aan en liet zich voortdurend in de arm knijpen, maar het is waar. KAMPIOENEN! HULDE!

Verslag volgt na de roes.....

Op de kampioensfoto ontbreken Gerrit Boer en Jan Hendrik Leopold en natuurlijk teamcaptain Menno Brandenburg.

Geef uw mening: enquête landelijke- en regionale competitie

Er bestaan plannen om de competitieopzet te wijzigen. Het idee is om twee competities naast elkaar te organiseren: een grote landelijke competitie op zaterdag, en daarnaast de regionale bondscompetitie die niet op zaterdag wordt gehouden. De bestaande promotie-/degradatieregeling tussen de promotieklassen en de 3e Klasse KNSB zou dan komen te vervallen. Het doel is om leden meer flexibiliteit te geven.

Uw mening telt! Wij zijn zeer benieuwd naar uw mening en willen u vragen deze enquête in te vullen, duur twee minuten.

Deze enquête sluit 21 maart 2016.

Bron: website KNSB

Kaartenhuis Vierde stort in

Het wegvallen van twee azen bleek gisterenavond desastreus uit te pakken voor het vierde team. De zes overgebleven jokers en twee invallers konden het niet bolwerken en verloren kansloos met 5-3 de cruciale wedstrijd in de Promotieklasse tegen Nieuwerkerk ad IJssel. Komende vrijdag kan Messemaker 1847 2 het kampioenschap met nog een ronde te gaan binnenhalen tegen Moerkapelle. Door verlies van Sliedrecht blijven wij in ieder geval wel tweede en wellicht kunnen we in de gezamenlijke laatste ronde toch nog voor een klein stuntje zorgen in de confrontatie met Messemaker. En wie weet gaat Moerkapelle wel gek doen en wint met 7-1...

Terug naar Nieuwerkerk ad IJssel. Zonder teamcoach en motivator Gijsbert Kamerman (ligt ergens in de zon te bakken met een schaaltje Turks fruit er bij) en topscorer en coming man Joris Geene (4 uit 5) was het niet te doen. Vooruit spelen lukte helaas niet, zodat we moesten aantreden met twee invallers uit het 5e. Menno Brandenburg en Kees van Oosterom scoorden 0,5 uit 2. Voor Kees had er tegen Rob Hoogland meer ingezeten dan de remise. Na een bizarre opening (voor mij althans, maar wat weet ik) bleef Kees materiaal voor en leek langzaam maar zeker het punt binnen te kunnen slepen. In tijdnood ging echter het een en ander fout en liep de stelling toch naar remise. Wel knap van Kees met zwart aan bord 2 natuurlijk, een prima invalbeurt. Menno had het moeilijker en ik heb niet echt gezien waar hij de fout in ging, maar uiteindelijk drong een witte toren en de koning zijn stelling binnen en moest hij opgeven.

Toen stond er trouwens al lang en breed een extra vet gekalkte 2-0 voor Nieuwerkerk op het scorebord, dat gretig door wedstrijdleider Tjerk Tinga werd bijgehouden. Met zijn zwarte stift tekende Tjerk na afloop met grote gebaren ook nog even voor hoe wij onze opstelling eigenlijk hadden moeten maken. Niet die van Gijsbert, dat werkte niet, maar Marcel had op 1 gemoeten, Dulk veel lager, ik ernaast, enz. Erg verhelderend van Tjerk. We gaan deze dubbel(s)pion in de gaten houden. Beetje clubgenoot zegt dat natuurlijk voor de wedstrijd al, dan had ik nog wat aanpassingen kunnen doen.

Die vroege 2-0 waren twee dramapartijen van de onderste plank. Ab Kamman speelde aan bord 8 tegen iemand die met wit zo slap speelde in de opening dat hij de man aanvankelijk niet serieus kon nemen. Ab dacht dat hij te maken had met iemand die net de loop van de stukken had geleerd. Hij kwam er snel achter dat schijn bedriegt. Het deed pijn aan mijn ogen hoe Ab werd weggetikt. Een wijze les.
De les die ik kreeg aan bord 1 van Leon Willemen loog er ook niet om. Na 30 zetjes was dit de eindstelling. Zet wel een goede lasbril op alvorens naar de stelling te kijken, blijvend oogletsel is niet ondenkbaar.

Mijn 3,5 uit 4 score leek heel wat in de promotieklasse, maar vraag niet hoe die tot stand is gekomen. Jerry van Rekom wordt nu nog 's nachts gillend wakker en moet met pilletjes weer in slaap zien te komen. Gisterenavond bleek het geluk dan toch op en werd ik hardhandig weer op aarde terug gesmeten. Had Tjerk toch gelijk, ik had thuis moeten blijven en Piet Verheij moeten sturen.

Hiermee werden de contouren van het eindresultaat wel snel zichtbaar, we zouden gaan verliezen. Marcel den Bleker had al kort na de opening een erg vervlakte stelling, waar ook inderdaad in het verdere verloop niet veel uit te peuren bleek en dat liep naar remise. Ook Viktor kwam niet verder dan een puntendeling helaas. Meestal gaat hij flink tekeer met wit, zeker aan een laag bord (7), maar het lukte nu gewoon niet. De dames gingen van het bord en hoewel Viktor het lang probeerde bezweek zijn tegenstander niet. Aan bord 3 speelde Ton Dulk tegen Edo Pouwelse, wat hij ook verwacht had. Een goede pot van Ton, die zich niet helemaal popie jopie voelde. Even hoopte ik nog op meer dan remise, maar dat was schijn. Zwart bleek alles volgens Ton goed doordacht te hebben en wikkelde probleemloos af.

Blijft over de enige winnaar van de avond, onze kersverse RSB Jeugdkampioen 2016 (gefeliciteerd!!), Wang Yang! De vorige ronde kon hij de speelzaal niet vinden, deze keer miste hij de trein en moesten Ab en Kees hem snel ophalen bij het treinstation, waardoor drie man met (kleine) tijdsachterstand begonnen. Maar Wang speelde onverstoorbaar een prima pot met zwart en won keurig. Er is dus nog hoop voor dit team. Een paar van die gasten met dat grijze haar er uit, jeugd er in, Tjerk teamcaptain. Moet je eens kijken volgend jaar….

Als eenmalig teamcaptain maak ik wel nog even gebruik van deze gelegenheid om niet alleen de invallers te bedanken voor hun inzet, maar met name Ab Kamman, die iedere ronde weer de hele regio doorkruist om mensen thuis en op het werk op te halen en na afloop weer tot de voordeur thuis te brengen, tot in Pernis toe. Klasse Ab!

Peter Kemner

Lees ook het verslag van Nieuwerkerk!

Inmiddels heeft Messemaker gespeeld en met 5-3 gewonnen, wij feliciteren Messemaker met het behaalde kampioenschap en wensen hen veel succes in de KNSB!